Zilver Europese jeugd kampioenschappen!!

Ondanks dat we vandaag de finale niet hebben kunnen winnen is dit ongetwijfeld een van de mooiste dagen uit m'n leven. We speelden de finale tegen Ditte Strunge Larsen en Mette Poulsen (eigenlijk ook twee singelaars, net als Thamar en ik) en we verloren in drie sets. Voor de verandering wonnen we de eerste set, we zaten er echt heel goed op, maakten amper fouten en hielden het hoge tempo de hele eerste set vast. De tweede set gingen we weer goed van start, pakten een voorsprong van 18-14 en heel even zag het er naar uit dat we de finale in twee sets zouden winnen...

Helaas verliep het even anders en kwamen de Denen terug, opeens stonden ze met 20-19 voor, wat een gamepoint betekende. We kwamen terug tot 20-20 maar verloren de tweede set alsnog met 22-20.

De derde set keken we eigenlijk de hele tijd tegen een achterstand aan, maar daar hebben we dit toernooi vaker last van gehad dus we bleven vechten. Uiteindelijk verloren we de derde set met 21-17. Balen, heel erg balen. De Europese titel was echt binnen handbereik, maar helaas..

In eerste instantie balen, maar toen we het podium opgingen verscheen er toch een lach op ons gezicht. Tham en ik kunnen echt heel trots op onszelf zijn, vantevoren hadden we hier echt niet van durven dromen. Alle wedstrijden die we hebben gespeeld waren zooo ongelooflijk spannend, voor hetzelfde geld hadden we "al" in de kwartfinale met 30-29 verloren.. als ik eraan terugdenk krijg ik nog steeds een onderbuikgevoel, maar dit is iets wat ik later aan m'n kleinkinderen vertel!

Na de finale zijn Tham en ik gelijk teruggegaan naar het hotel, onder de douche gesprongen en de laatste spullen in onze tas gestopt (lees: gepropt). Met een voldaan gevoel (maar nog steeds een klein beetje teleurstelling natuurlijk) stapten we de bus in naar het vliegveld. Hier hebben we met het hele team wat gegeten en natuurlijk nagepraat over de afgelopen twee weken.

Pas toen we in de lucht hingen en ik uit het raam naar de horizon keek besefte ik eigenlijk pas dat we tweede van Europa zijn geworden in de damesdubbel. Het is allemaal zo snel gegaan en ik ben ook vooral zo trots op Thamar. Ze heeft echt een heel moeilijke tijd gehad afgelopen jaar en heeft zich er echt doorheen moeten knokken. Deze medailles dragen we op aan haar vader!!!

Uiteindelijk aangekomen op Schiphol, waar Tham en ik als eerste de deuren uitliepen met onze zilveren medailles om! Daar stonden onze moeders met een mooi spanddoek en natuurlijk ook alle andere vaders, moeders, broers, zussen, vrienden en familie. Mijn neef uit Indonesië stond er ook met zijn vrouw, dat was natuurlijk echt heel tof, en ook m'n oom en tante waren gekomen! Vervolgens begon ook iedereen te zingen, want Robin is vandaag 17 jaar geworden! Daarna heeft Rob Ridder nog een leuk praatje gehouden tegenover ons hele team en de mensen die ons opwachtten en de medaillewinnaars een mooie bos bloemen overhandigd, bedankt daarvoor!

Verder wil ik nog even kwijt dat ik trots ben op het hele team, natuurlijk op Soraya en Jim met hun bronzen medaille (ook een super goede prestatie!!), maar ook op alle andere spelers! Er zijn echt heel goede wedstrijden neergezet, dit belooft echt heel wat voor de volgende Europese jeugd kampioenschappen over twee jaar!!

Voor mij (en nog een paar) was dit m'n laatste jeugdtoernooi, aan de ene kant jammer, maar heb het zo mooi af kunnen sluiten. Ik duik straks met een voldaan gevoel eindelijk m'n eigen bed weer in!